augar
variante(s): augaa, auger, augua, auguaa, ayguar
n.
a. 'terrain qui ne produit que des carex'
D: 1260 Arné ⊂ DAG 1170 (‑er); 1336 ⊂ CartOssT 78,32 (‑uas A; ‑aas AA); 1397 Navarrenx ⊂ Luc 197 n. 2 (‑aas); 1438 Bordeaux ⊂ ArchGir 18:367,35; 1455 ⊂ CartOssT 150,9 (A); 1455 ⊂ CartOssT 149,12 (‑ues A); 1455 ⊂ CartOssT 150,1 (‑uaas A); 1492 Pau ⊂ CartOssT 389,32 (‑aas B)
b. 'terrain marécageux'
D: CensSouleC (ay‑); CensSouleC (‑ua)
FEW 24:314b [ᴀʟɢᴀ]. DAO 1170. – Thomas6 282.
→ aigar2